ผมรักแม่คับ

คำกลอน จากแม่ -- ถึงแม่
กลับมาเมืองไทยได้หลายวันแล้ว ถึงแม้ยังไม่ได้มีโอกาสเจอแม่ แต่ก็ได้คุยกันทุกวัน
แม่บอกไว้นานแล้วว่าเขียนกลอนให้ตอนวันที่เดินทางไปอเมริกาครั้งแรก เพิ่งจะได้อ่านวันนี้
เลยจัดเอามาใส่เว็บไว้เป็นอีกหนึ่งความประทับใจ
เอื้อยเดินทางไปสหรัฐอเมริกา
รัฐนิวเจอซี่ จ 30 ส.ค. 2547 (5.00 น)
จันทร์สามสิบ สิงหา ห้าสี่เจ็ด เตรียมของเสร็จ รถเคลื่อนที่ ราวตีสาม
มีเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่ติดตาม ไปสนาม ดอนเมือง ขึ้นเครื่องบิน
แม่อยู่บ้าน ไปไม่ได้ ให้เป็นห่วง เวลาล่วง ตีห้า ให้มาสิ้น
ทุกคนพา กระเป๋า เข้าเช็คอิน แม่ได้ยิน โทรอำลา น้ำตาคลอ
ให้เดินทาง โชคดี มีความสุข อย่ามีทุกข์ ปลอดภัย ดังใจขอ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ คุ้มครอง ไม่ต้องรอ แม่เสริมต่อ ให้จากไป ใจเบิกบาน
เจอครอบครัว ที่ดี มีความสุข ให้รักลูก เมตตา และสงสาร
ให้ลูกได้ สิ่งดีดี ที่ต้องการ สุขสำราญ เมื่ออยู่ไกล ในต่างแดน
อย่าลืมคำ ทำดี ที่แม่สอน เมื่อจากจร ห่างไป ไกลสุดแสน
เป็นเด็กไทย ประพฤติดี มิคลอนแคลน รักหนักแน่น ประเพณี ที่ดีงาม
เป็นตัวแทน คนไทย ในประเทศ ที่มีเหตุ มีผล อย่างล้นหลาม (คนสยาม)
ให้ต่างชาติ ยกย่อง ก้องเกียรติงาม และติดตาม มาเที่ยวถิ่น แผ่นดินไทย
นางเรณู ธีระพงศ์
อ่านกลอนแม่ แล้วก็คิดว่า จะตอบกลับแม่เป็นภาษาเขียนธรรมดาไม่ได้ล่ะ เพิ่งจะรู้ ว่าติดนิสัยชอบแต่งกลอนมาจากใคร ไม่ได้เขียนนานแล้ว ตั้งแต่เรียนจบ ถึงจะสู้แม่ไม่ได้ แต่ก็ขอเขียนให้แม่หน่อยแล้วกัน
คำจากลูก
กรุงเทพฯ พ 4 ต.ค. 2549 (18:00 น)
อ่านกลอนแม่ ได้แง่คิด ความรู้สึก ให้หวนนึก ย้อนกลับไป สองปีกว่า
ที่ดอนเมือง แม้แม่ ไม่ได้มา เอื้อยบอกว่า ไม่เป็นไร แม่มีงาน
ไม่ได้เศร้า หรือเสียใจ ใดใดทั้งสิ้น แค่ได้ยิน คำอวยพร ที่มากค่า
ทำให้ลูก อยู่ที่ไหน ในโลกา ได้พบพา แต่สิ่งที่ ล้วนดีงาม
ความโชคดี ที่ลูก ได้แจ้งบอก จากเมืองนอก ให้แม่ฟัง ไม่กังขา
ว่าพรใด ก็ไม่สู้ พรมารดา ให้ลูกยา มีแต่สุข ไร้ทุกข์ภัย
คำสั่งสอน ของแม่ มากประโยชน์ ถึงเคยโอด ว่าเบื่อ แต่เชื่อไหม
ว่าช่วยทำ ให้ลูก รอดปลอดภัย พวกผู้ใหญ่ ล้วนเอ็นดู และเมตตา
ขอบคุณแม่ ที่อบรม และสั่งสอน ไม่นิ่งนอน เหนื่อยย่อ ท้อเลยหนา
ความสำเร็จ ของลูกๆ ที่ได้มา ก็เนื่องว่า ความดี ที่แม่ทำ
เอื้อยภูมิใจ ได้เกิด เป็นลูกแม่ ได้มีแง่ มุมชีวิต ใช้อุปถัมภ์
ให้เดินผ่าน อุปสรรค ได้ประจำ เนื่องเพราะนำ คำประยุกต์ ใช้อย่างดี
อย่าน้อยใจ หากลูกไม่ ดีที่สุด แต่สัญญา จะไม่หยุด อยู่กับที่
จะค้นหา พัฒนา ทำสิ่งดี ยึดตามที่ แม่สอน วอนถ้อยมา
นางสาววณิชฐา ธีระพงศ์
รักแม่จัง อยากกลับไปเจอแม่ไว ๆ
เอื้อย